Cesarstwo Arvandor

ARVANDOR



Ukształtowanie terenu:

Teren Jasnych elfów to właściwie las, tak dokładnie prawie cała kraina to las, puszcza wręcz. Nawet najwyższe góry porośnięte są drzewami po same szczyty, dlatego też nie ma tutaj szczytów innych niż płaskie. Tych wysokich gór jednak i tak jest tutaj bardzo, ale to bardzo niewiele. Co jakiś czas z pomiędzy zwykłych drzew wyrastają pojedyncze, wielkie drzewa. Drzewa te mają kolosalne rozmiary i można je ujrzeć nawet z niektórych miejsc znajdujących się w zupełnie innych krainach. Jeśli zaś chodzi o samo miasto w królestwie Arvandoru jest ono otoczone również wszelkiej maści drzewami w różnych odcieniach zieleni, poza tym wokół miasta jest pełno pięknych błękitnych jezior które stanowią dumę dla ludu Arvandoru, który przychodzi tam w wolnym czasie aby podziwiać piękno swojej krainy, z której są bardzo szczęśliwi. Z niektórych szczytów niezalesionych do końca można ujrzeć kawałki sąsiednich krain.



Opis i Historia Cesarstwa

Wszystko zaczęło się od jednego z Bogów który był już znudzony brakiem własnego miejsca na świecie i postanowił stworzyć sobie własny dom, który byłby jego dumą, dziedzictwem a także przyszłością. Imię jego brzmiało Corellon Larethian, który po dłuższym czasie w swoim małym królestwie postanowił związać się z równie boską istotą imieniem Angharradh, razem rządzili sobie w miejscu które stworzył Corellon i cieszyli się pięknem tej krainy. Prawowity władca stworzył to królestwo dla jego mieszkańców, aby wszystkie elfy mogły żyć wraz ze sobą w pokoju i ładzie. Jednak czas pokoju nie mógł trwać wiecznie, a następca czyli syn pierwszych bogów, również urodzony jako boska istota imieniem Earanor. Wraz z narodzinami syna kraina rozwija się wciąż, a elfy żyły ze sobą w przyjaźni i nieskażeni wojną do której miało niedługo dojść, cała rasa miała sie o tym przekonać w jeden z najgorszych z możliwych sposób. Earanor miał za małżonkę istotę półboską  której imię brzmiało Schanine, a z ich związku nastało kolejne pokolenie, mieli oni bowiem dwie córki, wyglądały na elfki, ale były również stworzeniami mitycznymi zwanymi Aravielami, elfami posiadającymi skrzydła. Jednak wszystko ma swój koniec, w krainie w której żyli wybuchła krwawa wojna pomiędzy elfami, którzy stanęli po stronie Earanora a mrocznymi którzy zbuntowali się siejąc zniszczenie, a na końcu mordując obecnego władcę. Kraina spłynęła krwią, a wojna była wyjątkowo krótka, ale też wyjątkowo brutalna. Została zakończona przez jedną z Araviel i jej małżonka Arvandora, na którego cześć nazwano cesarstwo. Mroczne elfy zostały wygnane z krainy i skazane na tułaczkę, jednak szybko znalazły sobie własny kącik. Legenda głosi, że w miejscu krwawej wojny, na miejscu każdego zabitego elfa z jego krwi wyrosło drzewo, dlatego mówi się, że ta kraina została zbudowana na poświeceniu, dlatego teraz jest taka piękna, choć czy wierzycie legendom? To od was zależy. Arvandor panował długo i szczęśliwie, poznał wielu przyjaciół a także miał córkę, a jej imię brzmiało Allameris. Została ona obiecana synowi przyjaciela jej ojca, który wraz z Arvandorem wychował się prawie pod jednym dachem, byli dla siebie jak bracia i nic nie mogło zniszczyć tej przyjaźni. Jego syn wykazał się bohaterstwem, chociaż jego rodzina twierdziła, że to była głupota, na polu walki i tak zaskarbił sobie dożywotnią wdzięczność obecnie nieżyjącego Arvandora, który zostawił królestwo w rękach Allameris i Arvandora. Czas mijał bardzo szybko, Allameris z Arvanorem mieli bardzo wielu potomków, ale cesarz, który wyjechał już nie wrócił. Powiadają, że został zamordowany na polu walki. Młoda Cesarzowa nie potrafiła się z tym pogodzić i postanowiła, że nie wyjdzie więcej za mąż. Po jakimś czasie poznała Księcia z Thangaldarosu o imieniu Malcalen i została porwana przez niego. Rada Starszych odsunęła ją od władzy i wybrała za następczynię córkę Cesarzowej - Arię. Poprzednia Cesarzowa była rzekomo oskarżona o zdradę, jednak to była jedynie plotka, którą puściły elfy z innej kasty, żeby wywołać sieć nieporozumień. Podczas wojny, która miała miejsce w przełomie kalendarzowym - Adiel i Lethal walczyli na Martwych bagnach, ale wtedy pojawiły się dwa prasmoki: Lydiana i Morgoth, które walczyły pomiędzy sobą. Arvandor został odbudowany w szybkim tempie, a Allameris w czasie przez przyszłego kochanka, Malcalena, którego ślad zaginął po wojnie. Wtedy po walce minęło 125 lat. W Thangaldarosie Allameris urodziła trójkę dzieci: Illivarrę, Kharzada i Eliona. Cesarzowa odzyskała tron po śmierci swojej zmarłej córki, Arii. W przeddzień swojego ślubu z księciem pradawnych Elfów,Thrandailem zaczęła rodzić Elronda i Astarisę. Podczas narodzin ostatniego potomka, Aerdana, zmarła przez krwotok wewnętrzny. Allameris została pochowana wśród swoich przodków i została Boginią Arvandoru.


Siedziba Cesarska

Przepiękny zamek królewski stojący na wysokiej skarpie, gdzie jego tereny oświetlają promienie słońca. Zamieszkuje go rodzina królewska, dolną partię zajmuje starszyzna oraz kapłanie. Mury zamku są zbudowane z kamienia, jednak co je wyróżnia od innych zamków to to, że poza tym są gęsto obrośnięte przez różnoraką roślinność, oraz pnącza zwisające z nich. Sam zamek dla mieszkańców krainy jest miejscem, w którym mogą się zrelaksować, patrząc na niego dodaje im wiary w siebie i ducha pielęgnacji owego miejsca. Cóż mogę rzec poza tym, że z zewnątrz wygląda pięknie i dostojnie a w środku nawet jeszcze lepiej



Opis Stolicy Arvandor i ich Obywatele

Miasto: Jak wiemy elfy mają bardzo osobliwą architekturę co potwierdza zamek Królowej. Jednak to miasto jest tego przypieczętowaniem. Na drzewach mają umiejscowione domy. Ale nie tak jak ludzie, że na gałęzi coś i już. Nie..Ich domy zaczynają się od korzenia i przez kore drzewa. Bardzo osobliwe. Niesamowite widoki jeżeli człowiek lub ktoś inny przechadza się ścieżką i jest na tyle wytrzymały by mieć lekko podniesiona głowę do góry..

Mieszkańcy: Elfy Jasne, Elfy Szlachetne, Elfy Świetliste, Elfy Pradawne i Naturianie czasami Zmienni.



Drzewo Genealogiczne Cesarzy i Opis Byłych Cesarzy:


Drzewo Dziejów Cesarzy:





Byli cesarzowie:

Corellon Larethian i Angharradh - pierwszy założyciel całej krainy, wraz z małżonką z którą panowali w niej do spokojnej starości, pierwsi bogowie w Arvandorze i prawowici właściciele, zostawili państwo swojemu jedynemu synowi Earanowi, który również jak i rodzice był istotą boską.

Earanor i Sehanine - Prawowity syn pierwszego założyciela, oraz dziedzic krainy, którą zewsząd otaczają lasy wraz z jego małżonką półboską istotą Sehanine. Posiadali oni dwie córki, jednak Earanor nie cieszył się zbyt długo ze swojego dziedzictwa, gdyż podczas jego panowania wybuchła wielka i krwawa wojna pomiędzy ludem elfim, a mrocznymi elfami, które zostały później wygnane. Earanor został zamordowany, a jego żona musiała sama wychować dwie córki.

Aerdrie Faenya i Arvandor - Córka zrodzona z boga oraz półboskiej matki, była legendarną istotą czyli Aravielem, elfem posiadającym skrzydła wraz z małżonkiem Arvandorem, podczas jego panowania zakończyła się wojna, a mroczne elfy odeszły szukać nowego królestwa. Mieli oni córkę, czyli prawowitą następczynie Allameris.

Allameris - Córka zrodzona z Bogini Aerdrie Faenya i Arvandora. W krainie wniosła bardzo dużo, między innymi w sztukę i kontaktowanie się ze zmiennokształtnymi. Podpisała dużo paktów i odnowiła niegdyś wygasałe sojusze. W życiu posiadała kilku partnerów i mężów zarazem. Pierwszym mężem był Aramil, jednak to był krótkotrwały związek. Rozstał się z nią i wyjechał w podróż i nie powrócił. Po czasie wzięła ślub z Arvanorem, któremu urodziła trójkę potomków - Daeneryss, Isabell i Arię. Jak wybuchła wojna z Thangaldarosem, najmłodsza córka (Aria) zmarła. Wkrótce w historii Allameris zjawił się tajemniczy Malcalen, książę Thangaldaros, który uczynił ją swoją niewolnicą. Rada Starszych uznała, że z tego powodu należy ją odsunąć od władzy, tak samo jak i jej męża. Niedługo wybuchła wojna, Avarnor udał się na front wojny, która według powszechnego mniemania wchłonęła go, natomiast królową oskarżono o zdradę i pozbawiono tronu. Po utracie tronu Allameris została uratowana przez przyszłego kochanka Malcalena i jak skończyła się wojna, to urodziła trójkę potomków: Illivarrę, Kharzad i Eliona. Po utraceniu informacji o Malcalenie, miała zostać nową żoną dla księcia pradawnych elfów - Thrandaila. Zaczęła rodzić niespodziewanie przed ślubem Elronda i Astarisę. Podczas narodzin ostatniego potomka, Aerdana, zmarła przez krwotok wewnętrzny. Allameris została pochowana wśród swoich przodków i została Boginią Arvandoru.



Teraźniejsi Cesarzowie i Rodzina Cesarska

Cesarzowie:
Elrond von Arvanor - obecny cesarz


Rodzina Cesarska:
Astarita von Arvanor - Arcyksiężna, siostra Cesarza obecnego.
Aerdan von Arvanor -brat cesarza, zaginiona w czasie wojny.



Władza i Kodeks Panowania

Władza: Wszelka władza należy tylko i wyłącznie do Cesarza, który aktualnie jest u tronu. Nikt nie jest w stanie się sprzeciwić woli rządzącego, gdyż jest całkowicie świadomy tego, że zostanie pozbawiony głowy na publicznej egzekucji, które wykonuje się dosyć często, czasami nawet tylko dla przykładu.

Prawa Panowania: Prawo panowania jest przekazywane z pokolenia na pokolenie, w przypadku braku następcy prawdopodobnie zostanie wybrany ktoś z rodziny szlachetnej lub królewskiej na prawidłowego władcę Arvandoru, jednak dopóki istnieją potomkowie nikt nawet nie pomyślałby o innej możliwości.

Polityka w Arvandor


System Władzy: Monarchia dziedziczna

Armia: Około 8 mln.

Technologia militarna:

- Ciężka piechota - Ciężko opancerzone oddziały z bronią pół-dystansową, najczęściej z halabardami. Charakterystyczna dla nich jest złota zbroja oraz czerwona peleryna na plecach.

- Łucznicy wyborowi - Oczywiście są to łucznicy specjalizujący się w celnym strzelaniu z łuku, z całą pewnością pudłują raz na ruski rok. Charakteryzuje ich niecodziennego wyglądu długi łuk, jak i strzały koloru zielonego lub niebieskiego.

- Konni łucznicy - Z całą pewnością nikt inny nie może się pochwalić wojskiem które jednocześnie porusza się na koniach oraz do walki używa łuków.

- Balisty - Balisty elfie z pewnością są charakterystyczne, ich wygląd znacząco różni się od tych zwykłych, a strzelają nie strzałami, a wielkich rozmiarów shurikenami.

Hierarchia Armii:

- Królewska gwardia - Elfy oraz Elfki, które stały na czele armii w czasie krwawej wojny, którzy wykazali się największą odwagą oraz zasłużyli na najwięcej mogą stać teraz bezpiecznie w mieście i chronić jego władców, są to najbardziej wyszkoleni żołnierze, a walka z nimi równa się niezbyt mądry pomysł.

-Strzelec wyborowy - są to elfy których celność z broni dystansowej wykracza ponad przeciętną, ich zwinność, a także sokoli wzrok czyni z nich najlepszych łuczników królestwa, odpowiadają oni pod komendą królewskiej gwardii.

- Elfi zwiadowca - Elfy, które nie mogą popisać się nadzwyczajną siłą, ale za to posiadają odpowiednią zwinność oraz doświadczenie do atakowania po cichu, lub przechwytywania wrogich informacji z pola bitwy. Zwiadowcy odpowiadają bezpośrednio przed królem.

- Piechota - zwykli żołnierze nie posiadający specjalnego wyszkolenia, walczą bronią długą, taką jak halabardy czy piki, a także bronią sieczną taką jak miecze, jeśli używają broni jednoręcznej, w drugiej znajduje się tarcza która chroni doskonale przed obrażeniami.

Stosunki Polityczne:

budowa


Religia:

~ Corellon Larethian - Stwórca Elfów, Obrońca, Obrońca i Pasterz Życia, Władca Wszystkich Elfów.
Symbole: Srebrny półksiężyc.
~ Angharradh - Bogini Jedyna w Trójcy, Królowa Arvandoru.
Symbole: trzy połączone ze sobą pierścienie w skierowanym do dołu trójkąci.
~ Earanor - Bóg walki, odwagi, świetlności oraz honoru.
~ Sehanine Księżycowy Łuk - Córka Nocnych Niebios, Świtlista Chmura, Pani Snów.
Symbole: mglisty półksiężyc ponad księżycem w pełni.

Język: budowa



Gospodarka w Arvandor

Handel: Wśród towarów importowanych z Arvandoru znajdują się takie wyroby jak biżuteria, oraz najlepsze łuki oraz płyty wzmacniające do pancerzy. Wśród materiałów są to diamenty z północnych kopalni oraz żelazodrzewo z pobliskiego lasu, bardzo rzadkie i spotykane tylko w Arvandorze. Elfy produkują także dla swojej rasy naszyjniki nieśmiertelności z diamentów pochodzących z północnych krain, które pozwalają żyć każdemu posiadaczowi ponad dwa tysiące lat.


Stan skarbca: 65 500 200 florenów