Elfy / Mroczne Elfy

Temat: Elfy / Mroczne Elfy Pią Cze 09, 2017 8:32 pm

Wysokie Elfy

Wysokie elfy to najbardziej rozpowszechniona i najczęściej kojarzona z elfami podrasa. Mają bladą skórę i czarne włosy, a ich oczy są zwykle zielone. Ubierają się w kolorowe stroje, zwykle przykryte szarozielonym płaszczem, który pozwala im się wtopić w leśne otoczenie. Cenią sobie piękne przedmioty, od biżuterii po kwiaty, którymi dekorują swe stroje i wyposażenie. Dzięki swojej doskonałej celności i umiejętności wtapiania się w leśne otoczenie najczęściej to właśnie oni zostają Łowcami. Noszą złote zbroje płytowe i łuki oraz krótki miecz jednoręczny do walki w krótkim dystansie.

Atrybuty

Duża celność
Wysoki wzrost
Trudne do wykrycia przez ubiór
Świetna znajomość zwierząt

Cechy specjalne

Cierpliwe
Spokojne
Pokojowe
Kompromisowe
Rozmowne
Przyjazne
Otwarte

Elfy Świetliste

Elfy te należą do nielicznych, a ich przedstawiciele należeli i należą do jednego rodu. Narodzili się wraz z pojawieniem się pierwszego promyka jutrzenki na ziemi i od tego czasu potomkowie pierwszych elfów z tego rodu, przychodzą na świat w tym czasie. Wzrostem odpowiadają typowym wysokim elfom lub są od nich mniejsi. Ich skóra jest bardzo jasna, lekko rumiana i wydaje się odbijać słoneczne promienie. Oczy są bardzo często fiołkowe lub błękitne, osoby z domieszką krwi świetlistych elfów najczęściej posiadają oczy szaro-błękitne. Włosy złote lub blond, z czasem zawsze stają się szare albo białe. Noszą lekkie zwiewne lub wygodne ubrania, często białe szaty z motywami słońca, nieba czy ich boginków. Rasa ta posiada własnych bogów, którzy według ich wierzeń stworzyli świat i pierwsze istoty. Z powodu ich liczebności żyją najczęściej razem z elfami wysokimi lub jasnymi. Całą swoją wiedzę i kulturę przekazują w zamkniętym kręgu, chociaż większość z nich to podróżnicy którzy zwiedzają świat w poszukiwaniu nowych wyzwań. W walce do której wcale nie pałają sympatią posługują się łukiem, mieczem, lub co dziwne dla elfów dwoma mieczami, które często noszą zawieszone na plecach. W życiu kierują się głównie chęcią nauki, poznawania świata, zrozumienia wszystkiego co ich otacza i uzyskiwania mocy.

Atrybuty

Charyzmatyczne
Bardzo zwinne
Precyzyjne
Na magii znają się najlepiej z wszystkich elfów
Błyskotliwe

Cechy specjalne

Empatyczne
Delikatne
Inteligentne
Uparte
Ciekawskie

Elfy Leśne

Elfy leśne to podrasa osiadła w największych głębinach najstarszych lasów. Ich włosy są jasne lub miedzianoczerwone a oczy jasnobrązowe, zielone lub piwne. Leśne elfy są silniej zbudowane od swych pobratymców. Ubierają się w ciemnozielone lub ziemiste szaty, pozwalające na zlanie się z otoczeniem. Są to bardzo niezależne istoty, nie przepadające za obcymi i wyznające kult siły. Ich domostwa strzeżone są przez wielkie sowy, pumy lub lamparty. Posługują się głównie łukami, ale jeźdźcy pum używają włóczni.

Atrybuty

Potrafią Oswoić pumy i lamparty
Potrafią jeździć na pumach
Świetni łucznicy
Trudni do wykrycia
Silne
Wytrzymałe

Cechy specjalne

Spokojni tylko do momentu gdy nie zobaczą intruzów
Gdy zobaczą intruza są wobec niego agresywni
Bezkompromisowe Rozmowne

Elfy Jasne

Całkowicie odpowiadają zwykłym przeciętnym elfom, do których są zaliczane. Ich bogowie zaś mieszkają w królestwie jasnych elfów znanym jako Arvandor. Do walki używają broni krótkodystansowej lub pół dystansowej. Czyli miecze, tarcze, piki, halabardy i tym podobne. Zbroje posiadają często złote, ale zdarzają się i srebrne.

Atrybuty

Duża siła
Świetnie walczą bronią krótkodystansową i pół dystansową
Przywódcza rasa elfów, gdyż to oni ich zjednali
Bardzo wytrzymali
Świetnie uzbrojeni i wyszkoleni w walce

Cechy specjalne

Spokojne
Opanowane
Inteligentne
Kompromisowe
Przyjazne

Grugach (Elfy Dzikie)

Elfy dzikie, zwane też grugach to wędrowni barbarzyńcy, żyjący w prymitywnych szczepach. Ich skóra jest ciemnobrązowa a włosy od czarnych po jasnobrązowe, choć z wiekiem siwieją. Ubierają się w proste szaty ze skór zwierzęcych i tkanin z roślinnych pnączy. Choć są uważane za dzikusów, same mają się za jedyne prawdziwe elfy, w odróżnieniu od pozostałych, które utracił swego pierwotnego ducha kiedy zdecydowały się osiedlić. Walczą przy pomocy łuków, włóczni lub pojedynczego, krótkiego miecza z tarczą.

Atrybuty
- Duża zwinność
- Spora szybkość
- Liczebność
- Dzikość

Cechy specjalne
- Dzicy
- zwinni
- niezdyscyplinowani
- porywczy
- nieopanowani

Elfy Szare

Szare elfy to najszlachetniejsza i najbardziej wyniosłą z elfich podras. Nieco wyższe i silniejsze od pozostałych, są też znane ze swej arogancji i poczucia wyższości. Cenią sobie prywatność, żyjąc w górskich cytadelach, do których wpuszczają tylko garstkę wybrańców. Wpływ zewnętrznego świata uważają za niszczycielski i są gotowe zaciekle walczyć o swoją niezależność. Mają srebrne lub złote włosy i oczy w kolorze bursztynu lub fioletu. Ubierają się w biel, srebro, żółć i złoto, z płaszczami w kolorze granatu lub purpury. Bardzo cenią sobie inteligencję i większość swego czasu poświęcają na badania i medytację. Szczególnie olśniewające są ich traktaty z historii naturalnej. Często oswajają gryfy i hipogryfy, których używają jako wierzchowców. Najczęściej posługują się łukami lub dwuręcznym, szerokim mieczem, a ich uzbrojenie jest skórzane lub płytowe

Atrybuty

- Potrafią oswoić gryfy i hipogryfy
- Potrafią jeździć na latających wierzchowcach
- Świetna celność
- Silni
- Dobrze walczący bronią dystansową
- Świetni łucznicy

Cechy specjalne

- Przesadnie cywilizowani
- Spokojni
- Wyjątkowo inteligentni
- Aroganccy
- Waleczne w obronie swojego dziedzictwa

Elfy Ciemne

Elfy ciemne są w najlepszym wypadku chaotyczne i neutralne oraz cenią sobie niezależność, lubią gdy pozostałe rasy nie mieszają się w ich sprawy. Ich pośmiertną krainą jest królestwo ciemnych elfów Thangaldaros. Fizycznie całkowicie odpowiadają mrocznym elfom i do nich są zaliczane. Ich boginią jest tutaj Lilith. Ich uzbrojenie jest albo bardzo lekkie, tylko skórzane, albo jest to zbroja płytowa, która jednak dla nich nie jest zbyt ciężka. Najczęściej walczą albo przy pomocy dwóch sztyletów, dwóch mieczy lub Halabardy, rzadziej jednego dwuręcznego miecza.

Atrybuty
- Świetni skrytobójcy
- Są niemalże niewykrywalni
- Świetnie walczą dwoma mieczami lub sztyletami
- Niesamowicie silni i wytrzymali, jak na elfy oczywiście
- Beznadziejni łucznicy, ale za to doskonale walczą bronią krótkodystansową

Cechy specjalne
- Beznadziejni łucznicy
- Świetni wojownicy
- Spokojni
- Neutralni wobec wszystkich tych którzy nie mieszają się w ich sprawy
- Waleczni

Mareanie

Gdy krew Morskiego i Mrocznego Elfa wyda na świat nasienie, zwane jest Elfem Głębin, łącząc świat wody i ciemności w jestestwie dziecka. Pradawna forma, spopularyzowana w kręgach wykształconych mieszczan i szlachty, częściej mówi o Mareanach, czyli dosłownie "Wodnistych Ciemnościach". Mareanie rodzą się rzadko i są niebywałym ewenementem na scenie dziejów, łatwo ich rozpoznać przez błękitno-akwamarynową cerę zmieszaną z tonią mrocznej czerni. Na ich skórze widnieją ślady, jakby linie tatuażów, występująco niezależnie od ich woli, jakby słońce przechodzące przez granicę tafli oceanu, próbujące dotknąć dna. Po morskich przodkach odziedziczyli zdolność wytrzymywania ciśnienia zdolnego zniszczyć każdą istotę potrzebującą tlenu - stąd też ogromny potencjał fizyczny i możliwość oddychania pod wodą - a dzięki wodzie życia Mroku, temperament wraz z umiejętnościami motorycznymi. Przez wzgląd na charakterystyczny ton skóry, oraz nieusystematyzowaną kulturę Marean, nie powstała żadna doktryna mówiąca w co ani jak się ubierać. Mareaninie nie lubią bowiem się wyróżniać ani tworzyć pierwszego planu. Zwykle bywają ostatnimi, którzy przemawiają przy stole, ale też pierwszymi podnoszącymi sprawiedliwe ostrza.

Atrybuty
- Zdolność oddychania pod wodą
- Bardzo silni i sprawni fizycznie
- Brak informacji o ich anatomii, budowie ciała i specyfikacji organizmu. "Tatuaże" prawdopodobnie słuzą jako quasi-skrzela.
- Władni w walce bronią kontaktową.
- Świetni łowcy i znawcy natury.

Cechy
- Zwinni
- Spokojni
- Lud pozbawiony stratyfikacji społecznej. Występują jako pojedyncze jednostki lub drobne komórki rodzinne, a co za tym idzie...
- Indywidualiści o niezrozumiałym charakterze.

autor Varn